Prawo Karne


prawo karne prawo karne

Adwokat Niemcy Zakres usług Andreas Martin Kontakt


Strafrecht Strafrecht

niemieckie prawo karne

Niemieckie prawo karne jest uregulowane w niemieckim Kodeksie karnym (StGB). W praktyce prowadzonych jest wiele spraw karnych przeciwko polskim obywatelom. Trzeba zwrócić uwagę na to, że w ostatnim czasie dochodziło do ekstradycji polskich obywateli do Niemiec, którzy popełnili czyn karalny. W takich sprawach należy jak najszybciej kontaktować się z niemieckim adwokatem, który zna niemieckie prawo karne oraz niemieckie postępowanie karne.


Nakaz aresztowania w Niemczech

Nakaz aresztowania w Niemczen.

Niemieckie prawo karne przeważa w Kodeksie karnym (StGB – Strafgesetzbuch). Prawo karne procesowe jest regulowane przez Kodeks postępowania karnego (StPO – Strafprozessordnung).


niemieckie prawo karne – kodeks karny

Niemiecki kodeks karny składa się z różnych części:

Ogólna część Kodeksu karnego

Ogólna część Kodeksu karnego (§§ 1 – 79b) reguluje powszechne zasady niemieckiego prawa karnego, które dotyczą całego prawa karnego, jak na przykład

  • Różne formy dopuszczenia się czynu
  • Dokonanie i usiłowanie
  • Wina i uczestnictwo
  • Zamiar i niedbalstwo
  • Obchodzenie i zaniedbanie
  • Obrona konieczna / stan wyższej konieczności
  • Skutki prawne przestępstw (grzywna / pozbawienie wolności / odebranie prawa jazdy)
  • Składanie wniosków o ukaranie
  • Przedawnienie przestępstw
  • Różnica: występek a złamanie prawa.

Niemieckie prawo karne odróżnia występek i złamanie prawa. Za złamanie prawa uważa się każde przestępstwo, które sankcjonowane jest przez Kodeks karny przynajmniej jednorocznym pozbawieniem wolności.

Nieumyślne dokonanie przestępstwa jest tylko wtedy karalne, gdy jest to wyraźnie uregulowane w ustawie.

Szczególna część

Szczególna część (§§ 80 – 358) zawiera pojedyncze karalne stany faktyczne niemieckiego prawa karnego. Są one tematycznie uporządkowane. Niemieckie prawo karne definiuje w wielu przypadkach, przestępstwa proste i kwalifikowane (szczególnie ciężkie) i wyróżnia sposoby postępowania karnego w zależnosci od przestępstwa.

Przykład: proste uszkodzenie ciała jest podstawowym przestępstwem podczas gdy niebezpieczne uszkodzenie ciała jest przedstawiane jako kwalifikowana (cięższa) forma uszkodzenia ciała i jest także ciężej karane.

Ważne przestępstwa szczególnej części niemieckiego kodeksu karnego to:

  • opór przeciw egzekutorom, § 113
  • zakłócenie spokoju domowego, § 123
  • ucieczka z miejsca wypadku, § 142
  • fałszowanie finansowe, § 146
  • fałszywe zeznanie, § 153
  • obraza, § 185
  • morderstwo, § 211
  • zabójstwo, § 212
  • handel ludźmi, § 232
  • kradziez, § 242
  • sprzeniewierzenie, § 246
  • łup , § 249
  • wymuszenie, § 253
  • paserstwo. § 259
  • oszustwo, § 263
  • fałszowanie dokumentów, § 267
  • uszkodzenie rzeczy, § 303
  • podpalenie, § 306
  • niebezpieczna ingerencja w ruch uliczny, § 315
  • zagrożenie ruchu ulicznego, § 315 c
  • pijanstwo w ruchu ulicznym, § 316
  • calkowite zamroczenie alkoholowe, § 323 a
  • nie udzielenie pomocy, § 323 c

Dla wielu przestępstw są w praktyce ustalane grzywne. Uszkodzenie ciała albo uszkodzenie rzeczy będą prowadzić tylko w krańcowych przypadkach albo przy wielokrotnym powtórzeniu do pozbawienia wolności bez okresu proby. Zmniejszona poczytalność przez zachorowania psychiczne może prowadzić do zmniejszenia kary. Sąd może ustalać jednak także szczególnie ciężki winę – na przykład przy szczególnie okrutnych przestępstwach zabójstwa. To uniemozliwia przedwczesne zwolnienie z aresztu.

Niemieckie prawo karne przewiduje tak zwane pozbawienie wolności od … aż do 15 lat lub grzywne . Większa kara dotyczy nielicznych przestępstw, jak np. za morderstwo grozi dozywotna kara pozbawienia wolnosci.

Federalny sąd konstytucyjny – najwyższy niemiecki sąd – rozstrzygnął w roku 1977, że każdy skazaniec dostaje szansę, aby prowadzic zycie na wolnosci. Odpowiednio przeprowadzane jest rowniez postępowanie sprawdzające w czasie pozbawienia wolności, w czasie którego badana jest możliwość wczesniejszego zwolnienia z aresztu. Kilkakrotne wzmierzenie kary dożywotniego pozbawienia wolności, które przekracza normalna długość życia człowieka, nie jest przewidziane w niemieckim prawie. Jednak dozywotni skazaniec ma dopiero po 15 latach możliwość przedwczesnego wyjscia na wolnośc.

Jest to zalezne od nastepujacych przeslanek:

  • sad nie ustalil szczegolnie wysokiego wyroku
  • zwolnienie skazanego nie zagraza spoleczenstwu
  • skazaniec zgadza sie na jego zwolnienie

Przypadek szczegolnie ciezkiej winy na przyklad – w przypadku zamordowania kilku ludzi albo szczególnego okrucieństwa – wczesniejsze zwolnienie przewidziane jest najwcześniej po 18 latach.

Inforegulacja prawna StGB - kodeks karne


niemieckie prawo karne procesowe

Niemieckie prawo karne procesowe jest regulowane przez kodeks postepowania karnego. Zasadniczo prokuratura rozstrzyga o otwarciu postępowania dochodzeniowego, do którego wystarcza podejrzenie o dopuszczeniu sie przestępstwa. W praktyce jest jednak tak, że przede wszystkim policja – bez wtrącenia sie do sprawy przez niemiecka prokurature – prowadzi dochodzenie. Pomimo tego ze prokuratura jest nadrzędna władza, tylko jedna osoba podejmuje decyzje w postępowaniu dochodzeniowym w Niemczech.

Kiedy jest wystarczających duzo dowodów przeciw pewnej osobie – kiedy skazanie jest prawdopodobne – wnoszony jest akt oskarżenia przez niemiecką prokuraturę . Prokuratura ma obowiazek szukania takze dowodow przemawiajacych na korzysc oskarzonego.

Niemiecki sędzia jest niezależny. Nikt nie ma wplywu na wyrok sadu.

Niemiecki sąd karny musi zbierac dowody z urzędu. Sędzia może zdać się więc nie tylko na to, że prokuratura albo obrona przedstawiaja wszystkie istotne dowody; sad musi rowniez wykazać sie aktywnoscia. To może zdarzyć się na przykład przez obejrzenie miejsca przestępstwa, wezwanie świadków albo biegłych.

Niemiecki kodeks postępowania karnego wyroznia przestepstwa scigane z urzedu i przestępstwa ścigane na wniosek. Przestępstwa ścigane z urzędu są zasadniczo ścigane przez państwo. Przy przestępstwach ściganych na wniosek mozna wyroznic przestepstwa absolutne i względne. Absolutne przestępstwa ścigane na wniosek są ścigane wyłącznie na wniosek w celu ukarania winnego . Takim przestępstwem jest zakłócenie spokoju domowego. Względne przestępstwa ścigane sa na wniosek i mogą być tez dodatkowo scigane w interesie państwa, kiedy istnieje szczególny interes publiczny przy ściganiu karnym. Przykladowo proste uszkodzenie ciała jest takim przestępstwem.

W § 374 kodeksu postepowania karnego wymienione sa przestępstwa ścigane na wniosek, ktore mogą być ścigane przez ofiarę w specjalnym postępowaniu: z oskarżenia prywatnego. Przy tym chodzi tu o rzadko stosowane postępowanie, w którym ofiara poniekąd przejmuje role prokuratury jako oskarżyciel. Prokuratura nie staje się w tym postępowaniu czynna, dowody są przedstawiane przez ofiare. Przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego to na przykład obraza, uszkodzenie rzeczy i uszkodzenie ciała.

Jako srodki prawne istnieje w niemieckim prawie karnym rownie zażalenie, apelacje i rewizja. Zażalenia nie stosuje się przeciw wyrokom, lecz przeciw dzialaniu sądow w pierwszej instancji lub w postępowaniu odwoławczym w stosunku do wydawanych postanowień i rozporządzeń. Jak w prawie cywilnym tutaj rowniez w ramach apelacji sa zadawane jeszcze rzeczowe pytania – do okoliczności czynu. Tylko w tym zakresie odbywa sie nowe przeprowadzenie dowodu . W ramach rewizji moze byc podnoszony tylko błąd co do prawa popelniony przez sad w pierwszej instancji. Rewizje stosuje się w prawie karnym przeciw wyrokom sędziego sadu karnego, sądów ławniczych, izb karnych sądu krajowego i przeciw wyrokom wyższych sądów krajowych orzekajacych w charakterze I instancji . Przeciw wyrokom sądów przysięgłych nie przysluguje żadna apelacja, a dopuszczalna jest juz tylko rewizja.

Jesli chodzi o skutki zastosowania odwolawczego środka prawnego, to nie wchodzi tu w rachube żadne pogorszenie stanu oskarżonego, co oznacza, ze nie może być wydany bardziej surowy wyrok niż w poprzedniej instancji.

Inforegulacja prawna StPO - Strafprozessordnung


Rechtsanwalt Andreas Martin