Testament w prawie niemieckim – cz. 1
Testament w prawie niemieckim – cz. 1
Prawo niemieckie (a ściślej: BGB) przewiduje, że spadkodawca może spisać testament tylko osobiście: „Der Erblasser kann ein Testament nur persönlich errichten“- § 2064 BGB. Spadkodawca nie może też powierzyć komuś innemu określenia, kto ma być spadkobiercą, a także co jest przedmiotem dziedziczenia.
Testament musi być możliwie najbardziej precyzyjny – musi z niego jasno wynikać, czy spadkobierca może dziedziczyć, czy też nie.
Jeśli spadkodawca nie określi bliżej swoich spadkobierców, spadkobiercami są te osoby, które w odpowiednich częściach spadkobrałyby w momencie śmierci spadkodawcy. Jeśli spadkobranie możliwe jest tylko po spełnieniu określonego warunku lub upływie czasu, a jego spełnienie czy też upływ tego czasu ma miejsce dopiero po śmierci spadkodawcy, to w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, za spadkobierców postrzega się te osoby, które byłyby nimi, jeśli spadkodawca zmarłby dopiero w momencie spełnienia tych warunków (upływie tego czasu).
spadkodawca
Jeśli spadkodawca nie określił bliżej spadkobrania swoich dzieci, a dziecko to przed uzyskaniem spadku zmarło, to w przypadku wątpliwości uważa się, że zstępni tego dziecka (kolejne pokolenie) wchodzą w jego prawa.
Jeśli w testamencie spadkodawca obdarował jednego ze swych zstępnych, a ten jednak po spisaniu testamentu nie może dziedziczyć, to w przypadku wątpliwości przyjmuje się, że zstępni tego zstępnego (czyli kolejne pokolenie) wchodzą w jego prawa.
Jeśli spadkodawca nie określił ściślej dziedziczenia jakiejś grupy osób lub osób, które były z nim w stosunku służbowym lub biznesowym, to w przypadku wątpliwości przyjmuje się, za osoby takie uważa się te, które należały do tej grupy lub były w takim stosunku wobec spadkodawcy w chwili śmierci spadkodawcy.
Jeśli spadkodawca zostawiłby spadek bliżej nieokreślonym osobom ubogim, to w przypadku wątpliwości przeznacza się ten spadek kasie publicznej organizacji osób ubogich (öffentliche Armenkasse der Gemeinde) w dzielnicy, której spadkodawca ostatnio miał miejsce zamieszkania. Zastrzega się jednak, że musi on zostać rozdzielony między te osoby.
.
Niemiecka Kancelaria Prawna Andreasa Martina – Berlin – Szczecin