Umowa spedycji w prawie niemieckim
Umowa spedycji w prawie niemieckim (Speditionsgeschäft im deutschen Recht)
Umowa spedycji jest transakcją handlową, w której spedytor zleca przesłanie jakiegoś dobra za odpowiednim wynagrodzeniem. Wiąże się ona ściśle z niemieckim prawem transportowym (Transportrecht).
Umowa ta jest uregulowana w przepisach niemieckiej ustawy Handelsgesetzbuch (HGB), która reguluje sprawy takie, jak: określenie zadań, odpowiedzialności, czy płatności.
Wyekspediowanie
Wyekspediowanie obejmuje organizację transportu, ale może zawierać również inne usługi. Ustawa określa trzy fazy obowiązków spedytora. Są to:
- faza planowania (Planungsphase): określenie środków oraz dróg transportu;
- faza realizacji (Realisierungsphase): wybór wykonawcy, zawarcie umów, udzielenie informacji i wskazówek;
- faza zabezpieczenia (Sicherungsphase): w której określić można sposób regulowania sposób naprawienia szkód.
W dalszej części HGB określone są również prawa spedytora do rozszerzenia o dalsze świadczenia. Prawa te nie występują zamiast umowy głównej, ale obok niej i można z nich korzystać tylko, jeśli zostaną włączone do umowy i są związane ze świadczeniem usług transportowych. Są to m.in. ubezpieczenie (Versicherung), pakowanie (Verpackung), czy oznakowanie (Kennzechnung).
Wyjątkowo ważną rolę odgrywa tu zasada mówiąca, że spedytor musi dbać o interesy wysyłającego ( § 454 Abs. 4 HGB).
.
Niemiecka Kancelaria Prawna Andreasa Martina – Berlin – Szczecin