Jako ugodę określa się w prawie niemieckim pewien rodzaj umowy, której strony umawiają się w celu ponownego określenia wzajemnie obowiązujących praw i obowiązków. Jeśli ugoda jest zawierana w związku z toczącym się przed niemieckim sądem sporem, ma ona podwójny charakter: czynności procesowej oraz materialnej czynności prawnej.
Ugoda musi być zawarta w formie protokołu, w którym uwzględnia się tylko okoliczności istotne dla sprawy. Są to m.in. określenie miejsca oraz daty, dane osobowe sędziego, przedstawiciela (np. adwokata), świadków, czy też podanie stwierdzające, że w postępowaniu uczestniczyły tylko strony albo że było ono otwarte dla osób trzecich.
Ugoda kończy spór i jest tytułem wykonawczym (§794 ZPO).
Z ugodą ściśle wiąże się pojęcie mediacji. Mediacja w ramach postępowania pojednawczego, którą prowadzi upoważniony do tego mediator, daje stronom możliwość zakończenia sporu, dzięki pomocy kompetentnej w rozstrzyganiu sporów osoby trzeciej. Celem takiego postępowania jest rozdzielenie płaszczyzn sporu, doprowadzenie do wyrównania interesów stron oraz znalezienie neutralnych kryteriów osądu sporu. Mówi się tu o takim rozwiązaniu, które byłoby satysfakcjonujące dla obu stron. Korzyści płynące z pozaprocesowego charakteru mediacji to m.in. uniknięcie przewlekania spraw przed sądami, a często również niższe koszty postępowania.
Prawnik niemiecki A. Martin – Kanzlei Berlin – Stettin – Löcknitz
Kommentar verfassen