Wyrok zaoczny
Wyrok zaoczny – Versäumnisurteil
Wyrok zaoczny jest, zgodnie z niemieckim prawem cywilnym, orzeczeniem, które jest wydawane względem takiej strony, która mimo prawidłowego wezwania, nie stawiła się na rozprawie lub np. takiej, która stawiła się, ale nie rozprawiała na temat.
Wyrok zaoczny może zostać wydany również w formie pisemnej w postępowaniu wstępnym, jeśli oskarżony nie zadeklarował w właściwym czasie gotowości do obrony.
Wyrok zaoczny w Niemczech
Jeśli oskarżony nie stawia się na rozprawę ustną, uznaje się pozew, jaki wniósł powód (z wyjątkiem rozprawy na temat właściwości miejscowej sądu). Dzieje się tak, o ile we wcześniejszym postępowaniu pozwany kwestionował zasadność pozwu.
W prawie niemieckim przewidziano również instytucję tzw. nieprawdziwego wyroku zaocznego (ein unechtes Versäumnisurteil). Do jego wydania dochodzi m.in. ze względu na niewłaściwość skargi, a nie ze względu na niestawiennictwo (stąd przymiotnik „unechtes”). Wydaje się go tylko względem powoda i można go wydać nawet wtedy, gdy powód jest obecny, a pozwany się nie stawił.
Jeśli sąd zarządził postępowanie wstępne w formie pisemnej, może on na wniosek powoda wydać względem pozwanego wyrok zaoczny, jeśli ten nie pokazał w odpowiednim terminie, że ma zamiar bronić się przed skargą powoda. Ten wniosek często jest częścią pozwu.