Zaskarżenie oświadczenia woli
Zaskarżenie oświadczenia woli – Anfechtung von Willenserklärung
W kwestii umów między partnerami z Polski i Niemiec duże znaczenie może odgrywać zaskarżenie oświadczenia woli, którego złożenie było niezbędne do zawarcia umowy.
Przyczyny nieważności umów zawarte są w katalogu:
- nieważność ze względu na niezachowania wymaganej formy, np. aktu notarialnego;
- naruszenie ustawy czy zwyczaju;
- nieważność ze względu na brak zdolności do czynności prawnych;
- nieważność ze względy na ograniczoną zdolność prawną i brak zgody, np. opiekuna ustawowego;
- zaskarżenie.
warunki
Pierwsze cztery wymienione przesłanki powodują nieważność umowy od samego początku. Taką umowę traktuje się tak, jakby w ogóle nie istniała. Zaskarżenie z kolei jest innym środkiem. Nie można go mylić z nieważnością następującą z mocy prawa, do której dochodzi bez „działania” strony. Zaskarżenie dotyczy umowy, która była ważna, ale dopiero wskutek działania późniejszego została unieważniona. Takie zaskarżenie, o którym wspomina §142 BGB (niemiecki kodeks cywilny), możliwe jest wtedy, gdy czynność prawna da się zaskarżyć i zostanie zaskarżona. Wtedy nie wywołuje ona skutków ex tunc, tzn. od jej powstania.
Warunkami ważnego zaskarżenia są:
- złożenie oświadczenia woli przeciw drugiej stronie (Geschäftspartner);
- zachowanie wymaganego terminu;
- istnienie choćby jednego z wymienionych przez ustawę przyczyn zaskarżenia, o którym wspomina BGB.
.
Niemiecka Kancelaria Prawna Andreasa Martina – Berlin – Szczecin